Κυριακή 18 Νοεμβρίου 2012

Εχθρός του γάμου ο έρωτας;


«Η γαμήλια ευτυχία είναι η τέχνη του εφικτού και όχι η εξύμνηση του ανέφικτου. Είναι η απόλαυση του να χτίζεις έναν κοινό κόσμο μαζί με κάποιον άλλον». Τις απόψεις αυτές ενστερνίζεται ο Πασκάλ Μπρυκνέρ στο βιβλίο του «Ο γάμος από έρωτα έχει αποτύχει;» και προσπαθεί να μας θέσει το ερώτημα πως ένας «ελεύθερος» θεσμός όπως ο θεσμός του γάμου αποτελεί πηγή δυστυχίας για τους περισσότερους ανθρώπους σήμερα.

Ίσως οι περισσότεροι από εμάς σήμερα δεν βλέπουμε σαν απόλαυση το να χτίσουμε ένα κοινό κόσμο μαζί με κάποιον άλλον. Και αυτό γιατί επιλέγουμε να περιφρουρήσουμε τις ελευθερίες μας και να μην τις παραχωρήσουμε σε κάποιον εν δυνάμει ακατάλληλο να μας κάνει ευτυχισμένους. Γιατί επιλέγουμε, είτε συνειδητά είτε ασυνείδητα, να είμαστε και μόνοι και παντρεμένοι, ελεύθεροι και δεσμευμένοι. Γιατί βλέπουμε πως έχουμε πολλές μικρές ζωές να ζήσουμε ξεκλέβοντας «μερικά χρόνια μέθης, αισθήσεων, συνευρέσεων».

Βλέποντας το γάμο σαν μια απαρχαιωμένη κοινωνική σύμβαση, αρνούμαστε να εναποθέσουμε τις επιθυμίες και τα όνειρά μας στη διακριτική ευχέρεια του άλλου, ενώ ταυτόχρονα υποφέρουμε σιωπηλά στη μοναξιά μας υποστηρίζοντας ότι ο γάμος σκοτώνει τον έρωτα. Σκοτώνει ο γάμος τον έρωτα ή μήπως η άποψη αυτή είναι το άλλοθι για να διεκδικήσουμε τις ελευθερίες μας μέσα σε ένα γάμο; Το άλλοθί μας για να κάνουμε «λάθη» που θα μας συγχωρήσει ο σύντροφός μας επειδή μας ενώνει ο θεσμός του γάμου; 

Ο ίδιος ο Μπρυκνέρ αναφέρει «την τραγωδία μερικών χωρισμών: θέλουμε να ξαναδοκιμάσουμε την τύχη μας, χορεύουμε στο χείλος της αβύσσου, θυσιάζουμε την εύθραυστη ευτυχία μας στα χέρια ενός αγνώστου που μας σαγηνεύει. Τρελή απόλαυση της καταστροφής, πλην όμως προτιμότερη από τους θλιβερούς συζύγους που ζουν κάτω από την ίδια στέγη, έχοντας αναπτύξει αλλεργία ο ένας στον άλλον, επειδή δεν έχουν τα χρήματα να νοικιάσουν ξεχωριστά διαμερίσματα». Όσο κυνική και να βρίσκετε κάποιοι την άποψη αυτή, δεν παύει να ισχύει για το μεγαλύτερο ποσοστό των γάμων σήμερα. Είναι όλο αυτό λοιπόν αποτέλεσμα ενός γάμου από έρωτα; Μπορεί ναι, μπορεί όμως και όχι. Μήπως τελικά ήταν καλύτερα τα χρόνια όπου οι γάμοι γινόντουσαν από προξενιό και όχι από έρωτα; Τότε που δεν υπήρχε η απαίτηση του «δούναι και λαβείν»;

Δεν ξέρω αν ο γάμος από έρωτα μπορεί να επιβιώσει στις μέρες μας. Αυτό που ξέρω σίγουρα είναι ότι οι συνθήκες ζωής σήμερα έχουν αλλάξει με αποτέλεσμα να μη σκεφτόμαστε το γάμο σαν την απόλαυση του να χτίζεις έναν κοινό κόσμο μαζί με κάποιον άλλον, αλλά σαν μια επιτυχή συγχώνευση που σου εξασφαλίζει κοινωνική και προσωπική επιβεβαίωση.


* Πασκάλ Μπρυκνέρ, «Ο γάμος από έρωτα έχει αποτύχει;» Εκδόσεις Πατάκη

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου