Δεν ξέρω που πήγε εκείνη η μαγεία της αναμονής για το στολισμό του δέντρου, αλλά θυμάμαι με τι λαχτάρα σαν παιδιά μετρούσαμε τις μέρες αντίστροφα έως τις παραμονές των εορτών για να στολίσουμε το χριστουγεννιάτικο δέντρο μας. Οι καταστάσεις έχουν αλλάξει και ο στολισμός του δέντρου έχασε εκείνο το συμβολισμό της έναρξης των Χριστουγέννων, αφού προτού καν φύγει το μαύρισμα των καλοκαιρινών διακοπών, ξαφνικά ο τόπος γεμίζει πολύχρωμα λαμπιόνια, γιρλάντες και χριστουγεννιάτικες μπάλες. Αυτή η εμπορευματοποίηση των Χριστουγέννων μας απομακρύνει από τα Χριστούγεννα του Μικρού Τυμπανιστή, των παραμυθιών, της ατέρμονης ελπίδας να ξυπνήσουμε το βράδυ και να δούμε τις κάλτσες στο τζάκι γεμάτες ζαχαρωτά και καραμέλες!
Μήπως ήρθε η δική μας σειρά να ανάψουμε ένα σπίρτο και μέσα από τη φλόγα του να ονειρευτούμε εκείνα τα γλυκά, μαγικά Χριστούγεννα των παιδικών μας χρόνων, εκείνα τα Χριστούγεννα που δεν χρειαζόταν να αμφισβητήσουμε τις αξίες μας και να παλέψουμε τόσο για τα θέλω μας και τα όνειρά μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου